کشف تازه جیمزوب احتمال وجود حیات در سیارات فراخورشیدی را منتفی می‌کند
تاریخ انتشار: ۸ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۱۳۵۱۴
TRAPPIST-۱b یک دنیای سنگی فوق داغ است که تنها ۴۰ سال نوری از ما فاصله دارد. اخترشناسان اخیرا با بررسی داده‌های ارسالی از سوی تلسکوپ فضایی وب دریافتند این سیاره فراخورشیدی فاقد جو است.
این یافته می‌تواند آنچه را ما در مورد شکل گیری سیارات فراخورشیدی می‌دانیم که به دور ستارگان کوتوله قرمز فوق سرد مشابه که به عنوان ستاره‌های M نیز شناخته می‌شوند، تغییر دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
TRAPPIST-۱b نزدیک‌ترین سیاره به ستاره میزبان منظومه است، کوتوله‌ای قرمز که تقریبا ۹ درصد جرم خورشید است. یکی از هفت جهانی که بیشتر آن‌ها از نظر اندازه شبیه به جهان‌های سنگی در منظومه شمسی خودمان هستند. دانشمندان معتقدند TRAPPIST-۱b به صورت جزر و مدی قفل است به این معنی که یک طرف همیشه رو به ستاره است به نام سمت روز و یک طرف همیشه رو به طرف مقابل است.
این تیم TRAPPIST-۱b را با استفاده از مشاهدات انجام شده توسط تلسکوپ فضایی وب بین ۸ نوامبر و ۳ دسامبر ۲۰۲۲ مورد مطالعه قرار داد. از آن زمان تاکنون برخی از مشهورترین مناظر کهکشان و همچنین برخی از اولین نورهای قابل تشخیص را به تصویر کشیده است.
یکی از اهداف علمی اولیه وب، بازجویی از سیارات فراخورشیدی یا جهان‌های فراتر از منظومه شمسی است. در انجام این کار، وب روی کار رصدخانه‌هایی مانند تلسکوپ فضایی کپلر و TESS، ماهواره بررسی سیارات فراخورشیدی در حال عبور، استوار است.
وب که در مورد TRAPPIST-۱b آموزش دیده بود، دریافت که این سیاره بسیار گرم است: دمای هوای آن در روز تقریبا ۴۴۶ درجه فارنهایت است که بیش از دو برابر نقطه جوش آب است. اگر این سیاره دارای جو بود، گرمای روز آن در سراسر سیاره پخش می‌شد. سیاره از یک طرف بسیار گرم و از طرف دیگر سرد است.
تیلور بل، دانشمند سیاره‌شناسی در مرکز تحقیقات ایمز ناسا، در این باره گفت: «این سیاره کمتر از عطارد در منظومه شمسی ما تشعشع دریافت می‌کند، اما جایی بین عطارد و زهره است. گرمای بسیار زیادی دارد. دمایی که ما اندازه‌گیری کردیم، اساسا با سنگی که به تازگی توسط نور خورشید پخته شده است، سازگار است».
TRAPPIST-۱b قبلا توسط تلسکوپ فضایی هابل و اسپیتزر مورد مطالعه قرار گرفته است. بر اساس گزارش آژانس فضایی اروپا، اگرچه هر دو رصدخانه دریافتند که جوی وجود ندارد، در عین حال نتوانستند احتمال وجود جوی متراکم‌تر را رد کنند.
وب با استفاده از ابزار مادون قرمز میانی خود (MIRI) توانست احتمال وجود جو را به طور کلی از بین ببرد. TRAPPIST-۱b به ستاره میزبان خود ۱۰۰ برابر نزدیکتر از زمین به خورشید است. از آنجایی که ستاره میزبان آن فعال است، می‌تواند هر اتمسفری را که یک سیاره ایجاد می‌کند، از بین ببرد.
تام گرین، دانشمند سیاره‌شناسی در مرکز تحقیقات ایمز ناسا نیز گفت: TRAPPIST-۱b نزدیک به ستاره است و ۴ برابر انرژی ستاره‌ای دریافت می‌کند که زمین از خورشید دریافت می‌کند. جالب است که بدانیم نزدیک‌ترین سیاره بعدی، TRAPPIST-۱c، اتمسفر دارد، زیرا آن سیاره تقریبا به اندازه زهره گرمایش ستاره‌ای می‌گیرد و زهره جو غلیظی دارد.
گرین افزود: «هیچ اتمسفر غلیظ در سیاره c نمی‌تواند به این معنی باشد که برای سیارات ستاره M سخت است که جو داشته باشند».
سیستم TRAPPIST-۱ در فاصله ۴۰ سال نوری از ما و مجموعه‌ای از جهان‌ها برای بررسی دقیق، بدون شک هدف تکراری مشاهدات فروسرخ وب خواهد بود. این مکان مناسبی برای دانشمندان سیاره‌شناسی است تا نظریه‌های مربوط به سیارات فراخورشیدی و منظومه‌های کوتوله قرمز را بررسی کنند.
منبع: gizmodo
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی فناوریمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: جیمز وب منظومه شمسی سیارات فراخورشیدی تلسکوپ فضایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۱۳۵۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رصد عنکبوت در سیاره سرخ
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، مدارگرد مارس اکسپرس آژانس فضایی اروپا، عکس جدیدی را از ویژگی‌های کوچک و تاریک سیاره سرخ ثبت کرده که به عنکبوت شباهت دارند.
بررسی‌های صورت گرفته از تصاویر مذکور، این ویژگی‌ها را مانند گروهی عنکبوت نشان می‌دهد که در منطقه‌ای از مریخ موسوم به اینکا سیتی (Inca City) واقع در نزدیکی قطب جنوب سیاره سرخ در حال حرکت هستند و اگرچه در روز زمین بارش‌های مداوم شکوفا شدن گل‌ها را در پی داشته اما، در سیاره سرخ شاهد لشگر عنکبوت‌ها هستیم.
این ویژگی‌های کوچک و تاریک از میان شکاف‌های سطح مریخ جوانه می‌زنند. دانشمندان می‌گویند، این پدیده زمانی ظاهر می‌شود که نور خورشید بهاری بر لایه‌های دی اکسید کربن که در زمستان تاریک مریخ رسوب کرده‌اند، می‌تابد.
براساس بیانیه آژانس فضایی اروپا، یخ دی‌اکسید کربن به نوبه خود در لایه زیرین سطح مریخ به گاز تبدیل می‌شود و درنهایت تجمع حاصل از آن به شکل یخ ضخیم درمی‌آید.
گاز آزادشده، غبار تیره را از زمین زیرین خود به سمت بالا می‌برد و در نهایت گرد و غبار را وادار می‌کند تا پیش از نشستن روی سطح، مانند آب فوران‌کرده از یک آبفشان، از لایه‌های بالایی یخ پرتاب شود. این امر، ساختارهای ترک‌خورده و عنکبوت‌مانند را در اندازه ۴۵ متر تا یک کیلومتر ایجاد می‌کند.
منطقه موسوم به اینکا که به طور رسمی با نام «آنگوستوس لابیرینتوس» (Angustus Labyrinthus) شناخته می‌شود، شبکه‌ای خطی و تقریباً هندسی از برآمدگی‌ها مانند آنچه که روی زمین است را به نمایش می‌گذارد و بخشی از یک ویژگی دایره‌ای به عرض تقریبی ۵۳ مایل (۸۶ کیلومتر) است.
مقامات سازمان فضایی اروپا در بیانیه‌ای گفتند: ما هنوز دقیقاً مطمئن نیستیم که منطقه اینکا چگونه شکل گرفته، ممکن است تپه‌های شنی در طول زمان به سنگ تبدیل شده باشند. شاید موادی مانند ماگما یا ماسه از میان صفحات شکسته سنگ مریخ به بیرون نفوذ کرده و این منطقه شکل گرفته است.
جدیدترین تصاویر از این منطقه توسط دوربین استریو با وضوح بالا مدارگرد مارس‌اکسپرس در ۲۷ ماه فوریه حدود دوماه پیش هنگام فصل پاییز مریخ ثبت شده است.
انتهای پیام/
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»